sigarayı bırakıyorum

Dosta düşmana, kurda kuşa buradan ilan ediyorum... Bu Pazar günü sigarayı bırakıyorum ey camaat-i tirkayin!
Bundan sonra sigara kokan parmaklar yok... Ev kokmasın, minik sıpamın körpe ciğerleri zarar görmesin diye camdan sarkıp püfletirken, karşıdaki kız yurdunu röntlüyormuşum gibi görünmek yok... Paket bitti diye (yaz neyse de) Ankara'nın eşek buyduran soğuk kış gecelerinde açık bakkal, büfe aramak yok... Yok da yok... Ayda 100-150 tl kara geçmek de cabası...
Dün liseden bir arkadaşla konuştuk, o hatırlattı. Tam 19 yıl olmuş şu zıkkıma başlayalı. Bu ara kafayı yeni araba almaya taktığımdan sürekli hesap kitap yapıyorum. Beynimde rakamlar, araba modelleri, faiz oranları uçuşuyor. Hemen bunu da hesapladım. Bugünün parasıyla neredeyse 23,000 tl harcamışım bugüne kadar sigaraya.
"Bu ne a.q. Oha" dedim, hemen bi tane daha yaktım. "Şurada kalmış üç günün, yak anasını satayım istediğin kadar..."
Kanser manser hikaye. Benim şu anda sigarayı bırakmam için en büyük motivasyonum işin maddi kısmı. Kıçımı yırtıyorum lan yeni bi araba almak için, ama meğer ben orta halli bi araba parasını havaya üflemişim bile bunca sene.
Yalnız sigarayı bırakmam için biraz yardıma ihtiyacım var. Mesela bir deli gömleği olabilir. Yok hayır, ellerim serbest kalmasın da içemeyeyim diye değil. Biraz arabi olabilirim, kimseye girişmemem lazım, ondan. Ama kafa ya da tekme atabilirim, ona göre.
Sigara açılımım konusunda destek arayışlarına başlıyorum bugün itibariyle. Önce başkanla konuşmam lazım. Artık yanımda sigarayı hatırlatacak bişey olmamamsı lazım. O yüzden günde bir paketi deviren başkanla bir süre görüşmeyi düşünmüyorum.
(Yazarın başkana özel notu: Şaka yaptım, sakın arıza çıkarma! hehe)
Ayrıca bundan sonra bahçesi olmayan yerlere takılmam lazım. Sigara yasağı bi işe yarar belki.
Ama buradan söz veriyorum ey cemaat-i tiryakin! İki yüzlülük yapmıycam. Yıllarca baca gibi tütüp, sigarayı bıraktıktan sonra tütün düşmanı kesilenlerden olmıycam ben. "Nası içiyonuz lan şu zıkkımı" yada "çok pis kokuyomuş bu meğer, şimdi yediklerimin tadını daha iyi alıyorum" laflarını duyamayacaksınız benden. "Gel bi de bunu ye, bak aynı tadı alacaksın" esprilerine maruz kalmak istemiyorum çünkü. Ne dese haklıdır bunu diyen herif!
Bu başarı hikayemi buradan anlatmayı düşünüyorum ey ahali. Günlük tefrika şeklinde yapamayabilirim, elim ayağım titrer, klavyeyi filan kırarım belki ama yazmayı denerim.
Beni tanıyanlara son bir not: Bir süre yakınımda dolaşmayın. Hiç aklımdan çıkmayacak bile olsa, bana sigarayı hatırlatmayın. Nası gidiyo diye sormayın. Kısacası bana bulaşmayın. Tekrar başlarsam da sakın "nooldu yemedi mi" filan demeyin.